тумасымаш

сущ. от тумасаш ругань, брань, ссора, скандал. Мый титакан улам, ужат? Кӧ лан верч тумасымашыже лектын? “Ончыко”. Ишь ты, я виновата? Из-за кого вышла ссора? Ср. каргашымаш, вурседылмаш, туманлымаш, тумасыме.